She Put The Lime In The Coconut, She Drank Them Both Up

Ever sinds we de afgelopen aflevering van House hebben gezien zit dit grappige, cute, liedje in m'n hoofd. Coca Cola heeft het blijkbaar ooit gebruikt voor een van hun ads.

Why is the world so screwed up?

Een tijdje geleden had ik een filmpje van "Where the Hell is Matt?" geblogt. Nu net was ik op zoek naar het liedje uit die film en kwam ik zo op de FAQ en "Less-FAQ" van zijn site waarop je kunt lezen:

Why is the world so screwed up?

Men.

How do we fix it?

Women.

The Earth as Facebook Sees It

En het wordt volgens mij steeds populairder in NL (facebook)

Gave "unexpected performance"

Een groep "undercover acteurs" die op een vliegveld mensen verrassen!



Woah, nog een gaaf filmpje waar ik toevallig op doorklikte. Zijn veel van dit soort filmpjes, dat mensen met een grote groep ergens heen gaan en dan iets mafs doen, maar deze is wel echt heel "cool" ;)

Boekenprijs

Net kocht ik een boek bij de campus boekhandel (Broekhuis) en zie nu thuis het verschil in de prijs met die van Bol.com: net geen 12 euro. Wat?! - Het is dat ik het boek écht nu nodig heb..

Beker.

Een beker.



Bekeren.

Een hele tijd geleden stuurde iemand me een smsje: "Ik betwijfel of ik jou zou kunnen bekeren" als reactie op mijn "gelukkig dat onze afspraakjes geen 'dates' zijn want dan zou ik me nu toch best onzeker gaan voelen!"

Eerst begreep ik niet wat ze bedoelde met "bekeren". Later had ik besloten dat het een of ander hip nieuw woord was voor "scoren" of "aan de haak slaan". Pas een week later toen ik aan iemand mijn pas-ontdekte hippe woord uitlegde begreep ik 'm.

Juist. Be-keren (bekéren).

Ninja

Kreeg van het weekend een mailtje van een medestudent (Duitse studente) met wie ik vrijdag een presentatie moet geven. Het drong eerst niet helemaal tot me door, maar in een vervolgmailtje viel het me ineens op: wat een coole naam!

2 Pumpkins, 1 Cup

Ehm, ja.. een variatie op 2 girls, 1 cup.

The Future Is In The Past

Op bezoek bij een "echte" PSY'er

Na vele tegenslagen en onbegrijpelijke/onlogische momenten van soggen (als in: een heel kwartiel lang zwoegen voor een vak, een 7.5 halen dat voor 66% meetelt, en dan uiteindelijk geen vinger uitsteken voor het tentamen waardoor je zakt) heb ik de stap genomen richting de studentenpsycholoog voor een toelatingsgesprek bij een zelfmanagement groep.

Na drie kwartier lang een (als ik er objectief aan terugdenk) onbegrijplijk, onsamenhangend, ongestructureerd verhaal uit mezelf gegooid te hebben begreep ik waarom we als PSY'ers standaard het vak Communicatieve Vaardigheden volgen, zelfs als je niet voor de Klinische richting wil gaan.

Waar ik wel mee zat was dat ik alles wat de psycholoog deed ging categoriseren in skills die we bij dat vak hebben geleerd. - Leidt toch enigzins af.

Helaas waren de zelfmanagement groepen vol en sta ik nu op de wachtlijst voor het volgend kwartiel..

Boast of Quietness

Writings of light assault the darkness, more prodigious than meteors.
The tall unknowable city takes over the countryside.
Sure of my life and my death, I observe the ambitious and would like to understand them.
Their day is greedy as a lariat in the air.
Their night is a rest from the rage within steel, quick to attack.
They speak of humanity.
My humanity is in feeling we are all voices of the same poverty.
They speak of homeland.
My homeland is the rhythm of a guitar, a few portraits, an old sword,
the willow grove's visible prayer as evening falls.
Time is living me.
More silent than my shadow, I pass through the loftily covetous multitude.
They are indispensable, singular, worthy of tomorrow.
My name is someone and anyone.
I walk slowly, like one who comes from so far away he doesn't expect to arrive.

-- Jorge Luis Borges

Gelezen als introductie in: The Inheritance of Loss, van Kiran Desai

Hoe Obama / McCain supporters zich voelen

Tijdens het zijdelings volgen van een hele gave election-Twitter pagina kwam ik op een interactieve What one word describes your current state of mind pagina van de New York Times. Het werkt heel simpel: je geeft aan of je een Obama of McCain supporter bent (of geen van beiden) en je mag elk half uur een woord opgeven om te omschrijven hoe je je voelt.

Het is zowieso een coole pagina, maar het leukste is om de verschillen te zien tussen beide groepen supporters!

(Hoe groter het woord, hoe meer mensen op dat woord stemmen; rood = McCain, blauw = Obama, op de pagina zelf heb je ook nog grijs = beiden)

Sog

Sog, sog sog... sog... Aarrrrgh!

Yue liang dai biao wo de xin

Pas lag ik in bed wat rond te woelen. Het is een groot bed, al helemaal als je partner er niet is. Ik kwam maar niet in slaap en toen ineens hoorde ik een melodie in mijn hoofd klinken. Het liedje kwam me zo bekend voor, maar ik kon verder geen titel of artiest uit mijn geheugen krijgen dat er enigzins verband mee had.

Na een lange tijd neurien had ik bedacht dat het een Chinees nummer moest zijn. Eentje die ik tijdens mijn jaren opgroeien bij mijn grootouders ergens heb opgepikt. Vlug pakte mijn iPhone. Er is zo een applicatie waarmee je nummers kunt vinden door het melodietje te neurien. Normaal gesproken werkt dit niet heel goed, maar dit keer zag ik een paar chinese nummers er tussen staan. Hoopvol klikte ik op een van die nummers en toen.. Was ik zó blij! ik hoorde het liedje dat in mijn hoofd zat.

Ik sprong uit bed en heb meteen op iTunes rondgeshopt. Ook na wat googlen naar de originele versie (die helaas niet op iTunes staat) kwam ik er achter dat het een immens populair nummer is onder Chinezen. Dit is hét nummer dat vrijwel elke Chinees kent - ook al kennen sommigen de naam van het liedje niet.

Hieronder heb ik twee versies er van toegevoegd. Het origineel en eentje die wat moderner is (beide videoclips zijn crap overigens). - De applicatie waar ik het over had heet Midomi.

Kleur bekennen!

In de speelgoedwinkel stonden we voor de bordspellen te zoeken naar een uitbreiding voor Carcasonne: De Toren. Maar het is niet dit spel waar ik over wil bloggen. Tijdens het zoeken naar deze uitbreiding viel mijn oog op een spel dat verpakt zat in een soort rechthoekige, mega-koektrommel.

True Colours las ik op het blik, genomineerd voor het beste spel van het jaar. Zo vatbaar als ik ben voor makkelijke reclametruukjes las ik verder, de titel deed me stiekem vermoeden naar een ander spel dat ik inmiddels jaren geleden heb gespeeld, een spel dat veel herinneringen doet opwaaien.

Twijfelend of dit wel écht het spel is dat ik in mijn gedachten had nam ik het naar de kassa. Eenmaal thuis heb ik de verpakking opengescheurd en gretig alle onderdelen zitten bestuderen. Wat geweldig! Wat goed! Het is kleur bekennen in een nieuw jasje!

Wees zuinig met water

Een poster maken met het bericht "wees zuinig met water", dat was een van de opdrachten deze week voor het vak Art & Communication Design. Een vak dat ik volg voor mijn minor.

Mijn doelgroep: vijf personage's die een medestudent uitgewerkt had in onze vorige opdracht. Allemaal mensen die enigzins een connectie hebben met voetbal.

Grote witte kruis

Een hele grote witte vette X op het wegdek, vaak voor een uitrit, betekent dat je daar niet moet stilstaan!

Weetjewel, als iemand dan daar in moet? Vooral als er een file staat en die persoon stond vooraan bij de stoplichten, maar gelijk om de bocht moet hij dat oprit in, waar jij met je bakkie op een heel groot, opzichtig en recentelijk verduidelijkt niet-stilstaan-teken staat en de doorgang blokkeert. Vervolgens ontstaat er een opstopping, omdat het verkeerslicht voor jouw richting al op groen is gesprongen en niemand door kan rijden vanwege de rij auto's die is ontstaan achter de persoon die slechts naar zijn appartementje verlangde maar dankzij je slimme actie niet door kon.

En dan maar met een rood hoofd recht naar voren kijken. Tsk.

Chinees bruiloft

Was oorspronkelijk een commentaar/reactie op het stuk van Froukiwi met als titel Oude klei, maar het werd zo lang in het commentaar dat ik het ook nog even hier wilde plakken:

Wat voor grappige trekjes zullen er later op deze manier worden besproken? Onze gewoontes die wij nu als heel normaal zien. - Moest na het lezen van je stukje denken aan iets dat ik had gezien.

Tijd geleden zag ik een video van mijn tante's bruiloft. Hoewel dit in Maleisië gebeurde kwam het erg Amerikaans over: gigantische zaal, en ik wil niet eens aan het bedrag denken dat ze uit hebben gegeven. Geweldig grote families gepaard met vrienden, kennissen, collega's. Zo veel gasten. Het gelukkige koppel kleedde zich meerdere malen per avond om. Ja, erg Amerikaans en bijna film-achtig zou ik zeggen.

Maar.. De leukste video was van wat er vóór die "grote wedding" gebeurde: oude chinese culurele traditie's, want haar ouders, mijn oudoom en oudtante, zijn net als mijn oma en eigenlijk de rest van de familie erg traditioneel.

M'n tante, de bruid, moest zingend een rondje lopen om het ouderlijk huis in ons eigen dialect (wat erg moeilijk is maar dat is weer moeilijk uit te leggen waarom..), thee inschenken voor haar moeder, dan haar vader, voor elk kopje die ze aan haar ouders gaf kreeg ze een rode envelop met geld terug (tel: totaal van 2 envelopjes dus :P) Dan moest ze de rest van de familie die aanwezig was een kop thee aanbieden, inschenken zonder hulp. Daarnaast moest ze de goden vragen om hun zegen, wierook opsteken en voedsel aanbieden op een geimproviseerd altaartje.

Dan moest ze terug haar kamer in en zich opmaken met haar hele vriendinnengroep bij haar op de kamer, afgesloten van alles en iedereen. De bruidegom en zijn vrienden kwamen dan langs. Alle aanwezigen drinken samen met hem een kopje thee (broer, nog een broer, dan een zus, moeder, vader, de vrouw van haar broer, de man van haar zus, dan de neefjes en nichtjes, en zelfs achterneefjes en nichtjes zoals ik zelf, als ik er was, hadden dit met hem moeten doen). Aan elk van de personen met wie hij een kop thee drinkt, die niet getrouwd zijn, moet hij een rode envelop aanbieden met geld. Uitzondering zijn de ouders van m'n tante: aan hun moet hij het meeste geven, een "bruidschat" zegmaar (die hij later, volgens gewoonten, weer terugkrijgt in de vorm van een groots kado voor het pasgetrouwde stel).

Maar.. voor de bruidegom m'n tante mocht meenemen, moest hij er wel voor "vechten": dat wil zeggen, alle truukjes en vragen die de vriendinnen hebben bedacht moet hij goed beantwoorden, zoniet, dan moet hij als straf een heel naar gebakje opeten (die straf mocht hij doorgeven aan mensen uit zijn vriendengroep, die dan voor hem dat gebakje opeten). Het gebakje bevatte volgens mij erg veel chili.

Na dit alles volgde dan een rit naar het ouderlijk huis van de bruidegom. Hier werden ongeveer dezelfde soort rituelen herhaald en dan pas mocht de bruiloft zoals die wij hier in het westen kennen beginnen, maar dan wel zonder de kerk.

Hmmm, denk dat mijn bruiloft (het klinkt al eng om dat zo te typen) er anders uit zal zien!

Kom owk studeren

Tijdens het bewerken van een promo-video die ik aan het maken ben voor de opleiding (OWK) had ik even wat leuks nodig om te doen, en ziehier, van de eerste paar interviews waarin ik heb zitten knippen een grappig bloopers-achtig filmpje!

The Script

Cause if one day you wake up and find that you're missing me..
(of link naar officiele youtube music video)

Acceptance (Foto)

Gave foto die ik ergens in mijn feeds tegenkwam. Link naar originele blog.

Britney, before & after (mentale rotatie)

Het verschijnsel is volgens mij bij veel mensen bekend, maar ik moest tijdens het college om dit voorbeeld toch wel lachen. We kunnen redelijk goed dingen zogenaamd "mentaal roteren", maar omdat we iets speciaals hebben in onze hersenen voor gezichtsherkenning treedt dit verschijnsel op!

(De grap die gemaakt werd was voor de eerste foto: "Britney tijdens haar goede dagen" en voor de tweede foto: "Britney nu". -- link naar blog van de docent)

Eerst het filmpje!

Begin dit jaar had ik een blogje gepost over een filmpje dat ik had gemaakt; hoe ik het wil vertellen.

Een week of twee geleden heb ik dat eindelijk besproken met m'n neefje. Via msn. Zomaar.

Niet helemáál zomaar natuurlijk. Hij vertelde me iets persoonlijks waar hij mee zat en nog niet aan de rest van de familie wilde vertellen. We hadden een tijd er over gepraat. Geprobeerd hem op te vrolijken. Heel vreemd eigenlijk dat zo'n gesprek je dan een push kan geven om ook je eigen (overigens niet-gerelateerde) probleem de ander toe te vertrouwen.

Natuurlijk weet ik niet echt hoe hij precies reageerde. Via een chat heb je tijd om na te denken voor je reageert, maar hij was er erg positief over en herinnerde me aan wat opa ons altijd vertelde: "als je maar gelukkig bent en geen slechte dingen doet". Hoewel ik mij afvraag of opa er in dit geval ook zo over zou hebben gedacht waren zijn woorden troostend. Mijn neefje verraste me met zijn reactie.

Het was die dag een big deal voor me. Dat dat was gebeurd. Maar om een of andere reden hield ik het toch voor mezelf. Pas een tijd later had ik het aan m'n vriendje verteld. Ook wilde ik het diezelfde dag eigenlijk juichend op m'n blogje zetten. Maar dat deed ik niet.

Enkele minuten geleden kreeg ik zin om weer wat te posten op m'n blog. Dat heb ik ook gedaan.

Net toen ik het stukje had gepost kreeg ik een mailtje binnen. Een verzoek. Iemand wilde mij als contact toevoegen op facebook. Een neefje van me, eentje die ik niet erg goed ken. Mijn gedachten gingen ongeveer zo: hé leuk! oh shit.. en schijt.. hoe kan ik hem op een andere manier eerst bereiken, is het erg dat hij even moet wachten? Ik doe wel of ik niet dagelijks mijn inbox check.

Op facebook staat mijn relatie-status aangegeven, en die is gelinkt met de pagina van mijn vriendje. Ik wil niet dat mijn neefje er op deze manier achter komt: "eerst het filmpje!" klinkt neurotisch in mijn gedachten, "eerst het filmpje!"

Het mailtje heb ik voorlopig maar als ongelezen gemarkeerd.

Boekje lezen

Volgens mij was ik er eind mei aan begonnen, Love in the Time of Cholera (door Gabriel García Márquez), alleen kom ik er maar niet doorheen. Ondertussen heb ik een stuk of vijf (studieboeken niet meegerekend) andere uitgelezen.

Het is ook zo apart ingedeeld, in slechts vier of vijf hoofdstukken. Normaal dwing ik mezelf dan ten minste het hoofdstuk uit te lezen waar ik aan begonnen was, maar dat betekent voor dit boek nog een flink aantal pagina's om door heen te worstelen.

Het stoort me.

Dat boek moet uit!

Voicemail: run for vice-president?

Hoe zou McCain zijn voorstel hebben gedaan aan Sarah Palin om als zijn running-mate voor het presidentschap te gaan? Wellicht zoals in dit voicemail bericht (parodie).

Katy Perry fans

Link naar Nieuwsartikel

Natalia

Spam is vaak irritant, maar dit..

"Hoi. Mijn naam is Natalia. Ik eenzame meisje zonder schadelijke gewoonten. ik 29 jaar. Ik zoek een man van 32 jaar voor ernstige relaties. mijn e-mail: natolove29@yahoo.com het gemakkelijker voor mij. Ik kan sturen brief en de foto elkaar. Natalia"

is eigenlijk best grappig.

Flobots

Beijing 2008 Openingsceremonie

De opening van de Olympische spelen in Beijing had ik nog niet gezien, en het is niet bepaald makkelijk om een video op internet er van te vinden.

De officiele kanalen laten een minuutje van de show zien en dan gaan ze naar de plechtigheden, maar nu heb ik (eindelijk) een samenvatting van de show gevonden (9 minuten) en .. jee, het is echt gaaf! Alleen hadden ze volgens mij geen rekening gehouden dat de hoeveelheid vuurwerk ook voor net zo veel rook zou zorgen!

Niet helemaal doordacht!

Vlinder, uil, slang en het konijn

In het grote groene bos leefden vier hechte vrienden: de vlinder, de uil, de slang en het konijn. Samen hebben ze al heel wat jaren doorgebracht in het bos.
Op een dag kregen de uil en de vlinder een flinke ruzie. Het konijn en de slang hadden deze ruzie al een tijd zien aankomen, maar durfden zich er niet mee te bemoeien.

Eigenlijk was het allemaal maar een misverstand. De vlinder had iets uitgefloept wat zij helemaal niet zo slecht bedoelde. De uil wist dit eigenlijk wel, maar toch barstte hij in woede los: alle ergernissen van de afgelopen dagen vloeiden uit zijn mond en beledigden de kleine vlinder. De vlinder, ook niet op haar mondje gevallen, schreeuwde alles net zo hard terug. Die hele dag maakten ze ruzie. Uiteindelijk vlogen ze allebei verschillende richtingen uit. De slang volgde de vlinder en het konijn sprong achter de uil aan.

Huilend landde de vlinder op een plantje. Haar traantjes vielen op het gras naast de slang, die haar probeerde te troosten.

Huilend landde ook de uil op een tak. Zijn tranen vielen op het gras naast de konijn, die hem probeerde te troosten. De uil was verdrietig omdat hij wist dat het zijn fout was. Het leek net of hij ruzie aan het zoeken was, en hij wist donders goed dat de vlinder het allemaal niet zo erg bedoelde. Snotterend landde hij naast het konijn, die hem knuffelde.

De volgende ochtend besloot de uil om het advies van de konijn op te volgen. Ze hadden de hele avond gepraat. Het konijn drong aan dat de uil naar de vlinder moest zoeken. “Een goed gesprek lost alles op” vertelde het konijn.

Halverwege de middag vond de uil dan eindelijk de vlinder. In de verte zag hij hoe ze op een plantje rustte. Hij vloog er direct heen, maar zag toen de slang. Die had hem in de verte ook al zien aankomen en kwam naar hem toe: “ze wil je niet zien, je heb al genoeg gedaan!” Maar de uil gaf niet op: “Ik wil even met de vlinder praten.”

De slang keek naar de vlinder met een blik dat vertelde: “je gaat toch niet met die koppige uil praten?” De vlinder keek naar de slang en wierp toen een boze blik naar de uil. Even dacht de uil dat hij een traantje zag verschijnen, maar hij begreep dat de slang gelijk had. Toen de slang zich omdraaide was de uil verdwenen.

Hypotheekcrisis voor dummies

Een vriend van me die ook net in het financiele wereldje is begonnen stuurde me door naar dit filmpje. Een simpelere uitleg over de hypotheekcrisis en het handelen op de beursvloer, gecombineerd met Britse humor.

Chris Brown, Wrigley's Doublemint Gum

Quick-fix, quick-cash, cheesy chewy?

Paris Hilton for President

"I'm not promising change like that other guy, I'm just hot"

McCain heeft een paar daagjes terug een campagne video uitgebracht waarin hij Obama vergeleek met Paris Hilton en Britney Spears. Hoewel deze twee celebs maar kort in beeld waren was zijn bedoeling duidelijk: Obama is een celebrity, hyped met weinig brainpower.

Paris Hilton retaliates met haar eigen video:
(de McCain video staat er onder als je die nog niet had gezien)




Hier is de McCain ad waarin Britney en Paris even langsflitsen:

Perspectief in een parkeergarage

Als je op de juiste plek staat kun je perfect lezen wat de aanwijzingen aangeven. Meer foto's.

Wall-E

Na het lezen van vele lovende reviews zijn we afgelopen vrijdag dan eindelijk zelf naar de bioscoop gegaan om Wall-E te zien. In de VS was de film redelijk gehyped, maar hier kreeg ik het idee dat de meeste mensen er tot voor kort niets over hadden gehoord. Bij cinestar zaten we dan ook in een klein zaaltje.

De hoofdrolspeler van deze animatiefilm is Wall-E: een klein robotje die de taak heeft om al het afval op Aarde op te ruimen. Op een dag landt er een groot ruitemschip waar een veel modernere robot uit komt. Vanaf dat moment verandert Wall-E's leven.

In de hele film wordt er haast niet gesproken, deze film maakt duidelijk dat gezichtsuitdrukking en lichaamshouding meer dan genoeg is om emoties over te brengen. Het enige dat vaak wordt uitgesproken zijn de namen van de robots, en dat wordt op zo'n leuke manier gedaan dat velen zich niet in konden houden om dit tijdens de pauze (proberen) na te spreken!

Als je binnenkort naar de bios gaat, houd dan zeker deze lieve robots in gedachten!

Een schrijver en zijn woorden

Zag dit langskomen op Daring Fireball, mooi stuk communicatie van een schrijver (Giles Coren) voor The Times (UK) naar zijn editors. Gepassioneerd en perfectionistisch over zijn werk scheldt hij zijn editors uit voor het verwijderen van het woord "a": Giles Coren's letter to the Times subs

Vermakelijk.

Usability News

Interessante website om eens naar te kijken als je wat met software doet: Usability News 101. Zie, psychologie is ook nuttig! ;)

Yvette

Sinds een tijdje maak ik gebruik van een service van de Rabobank genaamd Yvette.

Yvette is een contact op mijn MSN. Wanneer ik haar een berichtje stuurt dat begint met saldo en eindigt met de vier cijfers van mijn rekeningnummer stuurt zij een berichtje terug met het bedrag dat ik op mijn rekening heb staan (of juist niet heb).

Laatst kreeg ik een mailtje met de vraag of ik een enquete wil invullen voor een onderzoek over het gebruik van Yvette. Ok, doe ik wel even. Zo een grote enquete kan dat ook niet zijn, de service is simpel genoeg, wat kun je er over vragen?

Zat ik daar even mis!
Een webpagina met ongeveer 10 vragen, achtergrond om en om fel oranje gekleurd, en items zoals:
- "Wanneer ik met Yvette praat, voel ik me sterk en vitaal"
- "De tijd vliegt wanneer ik met Yvette praat"
- "Ik word meegesleept in de conversatie wanneer ik met Yvette praat"
- "Tijdens onze gesprekken is Yvette erg gereserveerd"

...!

Het duurt een seconde of 2 tot Yvette mijn saldo doorgeeft, het is een opdracht die ik aan haar geef. Verder doet ze niets behalve in mijn MSN lijst staan.

Bovenaan de pagina stond na een paar pagina's invullen Scherm 4 / 10, en toen dacht ik: Yvette kan de pot op!

Last Minute..

Mijn tante en nichtje doen op het moment een rondreis door Europa. Tante was vorige week vrijdag al in Nederland aangekomen en is inmiddels alweer in Londen: waar mijn neefje studeert en mijn nichtje vanuit Zuid-Korea aan kwam afgelopen dinsdag. Samen met z'n drieën zijn ze Londen en omgeving aan het verkennen.

Daarna wilden ze langs de volgende steden: Parijs, Milaan, Pisa, Rome, Venetie, Munchen, Praag, Berlijn, Amsterdam. Leuke trip! Alleen hadden ze helemaal niks gepland, en ook helemaal niks nagevraagd. "Ik plan het wel terwijl ik in het vliegtuig zit" vertelde m'n nichtje.

Na veel discussie, plannen (zie foto), stressen, bellen, bellen en nog meer bellen heb ik vanavond dan eindelijk de meeste treintickets voor ze kunnen boeken. Reisbureau's konden me niet meer helpen met accomodatie omdat het te laat was. Hun advies? Bij aankomst langs de tourist info points gaan en slaapplaatsen regelen. Een van de treinreizen kon ook niet meer vanaf afstand geboekt worden en moeten ze straks zelf ter plekke regelen.

Hoezo onvoorbereid?!

iPhone!

Het was de bedoeling dat ik gisteren de hele dag aan het werk zou gaan, aangezien Alice had besloten ook haar handen uit haar mouwen te steken en onze internet had gefixed. Helaas kwam er iets tussen en heb ik er sinds gisteren ochtend er constant mee lopen spelen!

Nu, 5uur in de morgen maak ik hiermee dan mijn eerste blogpost terwijl ik in de trein naar schiphol zit. Alles werkt gewoon zoals beloofd is en ik ben enorm tevreden over dit dingetje :)

Witty Comment

Gezien op Think Progress: een 61 jaar bibliothecaresse krijgt een boete en wordt verwijderd van een Town Hall Meeting gehouden door John McCain.

De lieve mevrouw maakt nog een grappige opmerking:
Why would republicans who voted for Bush find it offensive that a sign says McCain equals Bush?

Gegevens

Eng: Google moet van de rechtbank YouTube-gebruikersgegevens overhandigen aan Viacom. Dit zijn geen anonieme gegevens als je een youtube account hebt.

Waarom eng: Google heeft nog véél meer gegevens die gelinkt zijn met je account (als je een google account heb zul je verbaasd zijn wat je allemaal terug kunt zoeken over je surfgedrag).

En? Die gegevens kunnen bepaalde partijen in de toekomst wellicht ook van pas komen.

Artikel: Google Told to Turn Over User Data of YouTube

Where the Hell is Matt?

Matt maakt hele coole filmpjes over dansen. Verwacht geen geweldige dans, maar wel muziek en enorm toffe beelden. Ik weet niet wat ik kan vertellen zonder het effect van het filmpje te verknallen, je moet 'm gewoon bekijken en het liefst je volume een paar standjes hoger zetten voor je op play klikt!

Een betere feel-good start voor de zomervakantie kan niet!



Meer van deze feel-good movies bekijken: Where the Hell is Matt

Hyperlokaal nieuws

In deze o zo moderne tijd van de technologie waarin je naast weblogs ook iemand's interesses en activiteiten kan volgen via mini-blogs die bij elke update worden verstuurd naar je mobiel (Twitter) is er nu een service bij gekomen: hyperlokaal nieuws via Radar. De bedoeling is dat je blogs, nieuwsartikelen, twitters en nog meer informatie altijd voor handen heb op elk omgevingsniveau, om het maar zo te noemen (je kunt je nieuwsomgeving vergroten danwel verkleinen door in/uit te zoomen op de kaart).

Wanneer je je aanmeldt kun je naar je neighbourhood page gaan, en zie je daar je buren verschijnen wanneer zij zich ook aanmelden. Klinkt wel leuk aangezien we tegenwoordig steeds minder onze buren kennen. Helaas moeten wij nog wachten tot de service ook in Nederland werkt, aanmelden is mogelijk, maar je zult geen nieuwsberichten ontvangen - wel je buren zien op de kaart!

(Voor de geinteresseerden/psychologen: een blogje dat redelijk goed samenvat over wat moderne communicatiemiddelen met ons gevoel van sociale verbondenheid mogelijk kan doen)

Gay kaart

Casino in Las Vegas speelt de gay kaart!

Kip

Laatst was ik tegen A aan het klagen over hoe IT bedrijven werken tegenwoordig, en dat we er mee moeten leven. Hiermee bedoel ik dat de software die je koopt soms nog niet helemaal af is en na aanschaf een update nodig heeft. Soms moet je zelfs betalen voor een verbetering van het softwarepakket dat je had aangeschaft. Ik gebruikte hierbij een anekdote:

Stel, je wil kip eten vanavond. Je gaat naar de poelier. Die prijst een hele bijzondere, superhippe kip aan; veel vlees en sappig, nieuwste versie van deze soort! Je koopt die kip.

Thuis kom je er achter dat de kip niet veel bijzonders is, en hier en daar zelfs wat vlees mist. Helaas is de markt nu al gesloten. De volgende dag ga je naar die goede man: "ja, ik had er wat van gefileerd, het vlees had nog wat werk nodig: marinade en een keuring (update). Maar geen paniek, je krijgt deze fileetjes mee voor drie euro!"

Wacht even: ik had al betaald voor de hele kip, kwam thuis en moest het doen met een half gefileerde kip, en om de rest te krijgen moet ik nog bijleggen? Hoe wij zouden reageren als de kip een softwareproduct is: ach, die goede poelier wilde alleen maar zorgen dat ik geen smakeloze stukjes kip zou eten en heeft de moeite genomen deze kipfilet nog te marineren. Al komt het vlees een dag later, het heeft erg goed gesmaakt!

A gaf toe dat het er tegenwoordig wel vaak zo aan toe gaat met IT producten. Behalve bij het product dat zij maken (uiteraard)!

Dus ik ging verder met mijn kip verhaal, dit keer over A's product.

In een arm land waar een schaarste aan goed en voldoende vlees is komen jullie aanzetten met een fantastische, mooie, vlezige kip, zelfs met extra toegevoegde vitaminen! Ze hebben die kip hier hard nodig, tot voor kort gaven deze mensen veel geld uit aan een andere kip met weinig vlees en voedingstoffen. Soms konden ze niet eens waterreinigingstabletten kopen omdat die kip zo duur was.

Maar hier komt de superkip, voor een goeie deal. Elke maand een nieuwe. De enige prijs die je er voor moet betalen is elke maand afhankelijk van het aantal kinderen dat je met deze kip kunt voeden. Hoe meer kinderen van het vlees kunnen genieten, des te hoger de prijs. Uiteindelijk is dat wel een groot bedrag, maar deze mensen zijn bereid er voor te betalen aangezien het toch wel een verbetering is ten opzichte van de vorige kip, en ze hebben nu bijna altijd genoeg waterreinigingsmiddelen met het geld dat ze er aan over houden.

Dat hebben de makers van deze kip goed berekend voor ze met deze bedragen aan kwamen zetten: mensen betalen toch wel, want er is geen andere kip die genoeg vlees heeft voor zoveel kids.

A's reactie: "Wellus! [De Concurrent] heeft ook een hele dikke kip!"

Sneezing Panda

Dit is een redelijk oud filmpje, ik kwam 'm laatst tegen tussen mijn favorieten en het zorgde weer voor een lach! Filmpje duurt zestien seconden: de Sneezing Panda!

SITCOMs en SINBADs

Kreeg van een vriend van me deze afkortingen te horen die zij gebruiken op de werkvloer (collega's onderling):

SITCOMs
Single Income, Two Children, Oppressive Mortage - What yuppies turn into when they have children and one of them stops working to stay home with the kids or start a "home business".

SINBADs
Single Income, No Boyfriend and Desperate

Vraag me af wie van de koppels die ik ken als eerste een SITCOM wordt! Hieronder nog een lijstje van een paar van mijn favoriete afkortingen die ik heb gelezen:

Salad Dodger
an excellent phrase for an overweight person

Seagull Manager
a manager who flies in, makes a lot of noise, craps on everything, and then leaves

Aussie Kiss
similar to a French kiss, but given down under.

404
Someone who's clueless. From the world wide web error message "404 not found" meaning that the requested document could not be located.

Picasso Bum
A woman whose knickers are too small for her, so she looks like she's got 4 buttocks.

Onverschilligheid regeert?

In het filmpje zie je een hit-and-run (dit is meteen de waarschuwing voor als je niet zo'n sterke maag hebt). Er zijn genoeg mensen op de stoep die alles hebben gezien, maar niemand helpt de man, die nog leeft. Er waren een paar telefoontjes bij 911 binnengekomen, maar.. hoe moet je een wereld zien waar mensen wellicht met "ewww" reageren op zoiets en niet eens checken of een slachtoffer nog in leven is.

Nieuwsartikel: Yahoo.

Interactief grafiekje

Niet dat ik er vaak kom, maar zag dit toevallig op de 37signals blog: een interactieve grafiek op de New York Times site dat statistieken laat zien over de stemmers op Obama / Clinton. Is toch gaaf als je zoiets even in elkaar kunt knutselen voor bijvoorbeeld je eigen onderzoekje bij psy?!

PS: grappig om toch weer eens het verschil te zien tussen hoe mannen / vrouwen en "whites" / "blacks" stemmen, jammer dat je die categorieen niet nog verder op kunt splitsen.

Mooncakes

Alweer een hele tijd geleden dat dit is gebeurd, maar toen ik er vanmiddag aan dacht schoot ik weer in de lach:

Elk jaar rond augustus is het een speciale maand bij de Chinezen. Er wordt dan een rustig feest gevierd. Toen ik nog bij m'n opa en oma woonde werd dan een tafeltje in de voortuin gezet met fruit, cakejes, koeken en soms wat warm eten. Dat eten werd dan eerst geofferd aan de Goden en vervolgens mochten we het met z'n allen opeten.

Het meest kenmerkende van deze maand zijn de mooncakes. Dat zijn zeer machtige, zoete ronde gebakjes. Gedurende de maand zijn deze overal te koop (ook in Chinese toko's in Nederland overigens).

Vorig jaar had ik een paar van die mooncakes van m'n moeder meegekregen. Net als altijd wil ik graag m'n vriendje er van laten proeven, hoewel hij meestal mijn aziatische hapjes niet kan waarderen kon het vast en zeker niet misgaan met deze lekkere koeken! Thuis had ik al zo'n koek op, maar de koek met de beste vulling had ik bewaard voor hem.

Op weg terug naar Enschede maakte ik een tussenstop bij Utrecht, daar was m'n vriendje bij wat vrienden op bezoek. Eenmaal daar kon ik niet wachten en moesten ze van die lekkere koeken proeven!

Dus ik vertel ze over de koeken en het feest. Het zakje gaat open, en ik snijd zo'n koek door midden (het zijn ronde koeken en je eet ze meestal per kwart, dan zit je meestal al wel vol). Meteen hoor ik al "dat ga ik echt niet opeten!" om me heen: de paste - soort van pastaatje - ziet er zwart uit, maar ik had niet verwacht van mensen die zwarte snoepjes eten hier bang voor zouden zijn.

Maar dit was het nog niet hoor! Het lekkerste stukje moet ik nog voor je vinden. Dus ik snijd de twee helften nog eens door midden en voila: daar is de eierdooier.

Echt, volgens mij sprongen ze bijna op van de bank toen ze die eierdooier zagen. Eerst snapte ik er niks van, dit is het lekkerste stukje van de koek! Pas na wat uitleg zag ik hun logica er van in. Wel grappig eigenlijk, ik had er heel m'n leven nog nooit over nagedacht, altijd wilde ik juist de koek met de eierdooier omdat die het lekkerst was.

No One to Turn To

It seems no noble cause can exist without someone using it to achieve their own evil desires.

Een door Save The Children verricht onderzoek heeft een hoop van zulke leuzen getriggered: medewerkers van hulporganisatie's en zogenaamde peacekeepers kunnen hun handjes niet thuishouden. De kinderen die hulp horen te ontvangen worden misbruikt. Dat is nogal een machtspositie om vanuit te werken.

Blijkbaar weten de autoriteiten dat dit al langer gaande is. Er zijn hier protocollen voor opgesteld. Het rapport van Save The Children, genaamd "No One to Turn To" is dan eigenlijk ook gericht op betere methoden om deze misbruik tegen te gaan.

In het nieuws werd dit natuurlijk UN aid workers abusing children.

Lekker fucked up. In m'n hoofd waren die mensen helden. Maar aan naïeviteit heb je niets. Altijd die verfuckte rotte appels. Ik kwam op dit nieuws toen ik een I support unicef applicatie op m'n facebook wilde toevoegen. Mijn eerste reactie daarna was: dat komt er niet meer op!

Cutting Off Reflected Failures; nadat ik dit verondersteld had, had ik toch nog steeds moeite om op de "voeg applicatie toe" knop te drukken. Ik denk dat veel mensen gaan corfen, en dat is jammer, want er zijn vast en zeker veel meer kinderen die wél op de juiste manier geholpen worden.

Voor de geïnteresseerden heb ik het artikel hier: No One to Turn To.
Voor nieuws en leuzen van schande kun je je de komende tijd naar hartelust googlen.

Information Jason

Vanmiddag was ik aan het rondkijken of Jason Mraz de komende tijd een optreden zou geven in Nederland. Uiteraard kwam ik op zijn website jasonmraz.com. Bij aankomst op die pagina hoor je hem een welkomstwoordje brabbelen, wel geinig gedaan op zich. Maar als je verderklikt naar "Tour" krijg je na een introductie echt een cool liedje! Het is zowieso al wel een leuke website om op rond te klikken.

Overigens, hij staat op 29 juni in Den Haag op Parkpop, samen met o.a. Sheryl Crow, Racoon en Silkstone!

Lost Generation

Een gedicht over een nieuwe generatie (echt heel gaaf gedaan!)

Paniek met m'n macje

Mijn geliefde Macje, het is alweer bijna twee jaar geleden dat ik je heb aangeschaft. We hebben het altijd goed met elkaar kunnen vinden en ik heb je nooit opnieuw hoeven te installeren. Dat was zeker een ander verhaal met mijn ex, de Windows-pc, die ik eens in de zoveel tijd een grote beurt moest geven om hem soepel draaiende te houden.

Mijn geliefde Macje. Ik wist dat je het niet leuk zou vinden dat ik Windows op je zou installeren. Maar deze reactie van jou had ik niet verwacht na zo'n lange periode mijn altijd trouwe partner geweest te zijn. Vannacht heb je me even flink in de steek gelaten.

Waarom was het zo onmogelijk voor je om Windows te accepteren? En moest je in je koppigheid dan ook Toetsenbord in de ruzie betrekken? Normaal reageer ik niet zo op een silent-treatment, maar als Toetsenbord dat uithaalt kan ik niet zo heel veel meer doen. De enige die nog voor me wilde werken was Muis. Met haar hulp kreeg ik jou zover om de Windows installatie cd-rom uit te spugen.

Dat je weigert in Windows op te starten is tot daar aan toe, maar mij geeneens de mogelijkheid geven je meer op te starten in OSX gaat me iets te ver. Je hebt me erg laten schrikken. Ik dacht op gegeven moment zelfs dat je een ernstige aandoening had aan een van je organen.

Gelukkig kon ik nog wel op de steun van je nichtje, m'n vriendje's MacBook, rekenen. Die heeft me weten te vertellen dat ik zonder Toetsenbord's hulp nog een andere mogelijkheid had jouw op te starten in OSX. Ze mag dan erg klein zijn, maar je had kunnen weten dat ik Remote uiteindelijk wel zou vinden, vastgeplakt aan je zij.

Toen ik haar knopje ingedrukt hield wilde jij ineens wel weer meewerken. Ik ben nu bezig opnieuw Windows op je te gooien. Dit keer doe ik het goed! Hoop dat je je lesje heb geleerd. Mij krijg je niet zo snel te pakken, en Windows heb ik voorlopig even nodig.

Gegroet.

California & same-sex marriage

Luilak hang je jas op!

Bekijk onderstaand oud-zomerhit uit 1996. Let op wanneer je bij 2:10 bent, dan hoor je de zangeres luilak hang je jas op zingen.

Vakantiemuziek

Het fijne aan op vakantie gaan - of vroeger was het op excursie gaan met school - met de auto of bus, is dat je na je vakantie nog na kunt genieten van je eigen vakantiemuziek.

Ik luister dan al die uren naar dezelfde playlist - of cd - over en over. Na een tijdje begin je je af te vragen waarom je niet meer muziek had meegenomen en dat de reis wel heel erg lang duurt.

Maar het fijne eraan is: na je vakantie kun je weer lekker naar die muziek gaan luisteren, en dan krijg je dat vakantiegevoel weer helemaal terug!

Tip: Jason Mraz - I'm Yours, is echt een heel leuk, vrolijk en gaaf liedje! Hieronder de clip.

Zuid Frankrijk

Mijn vriendje en ik zijn pas terug van vakantie. Het was mijn allereerste Zuid-Frankrijk vakantie. Met de auto.

Op de basisschool vertelden al mijn vriendjes en vriendinnetjes na een zomervakantie vaak over Zuid-Frankrijk. Over Marseille, over Nice, over St. Tropez, over de Autoroute du Soleil. Ik was altijd jaloers op ze. Natuurlijk kwam ik uiteindelijk ook aan de beurt om wat te vertellen over mijn zomervakantie. Dat vond ik nooit zo leuk; het was vooral omdat het moest van de docent. Mijn vakantie's waren altijd een beetje saai: thuisgebleven en met mijn broertje en zusjes gespeeld.

Nu, na al die jaren, kan ik er eindelijk over meepraten: ik ben in zuid Frankrijk geweest!

Nachtdier

Ik weet niet wat het precies is. Misschien iets kinderlijks, dat ik gewoon nóg niet naar bed wil.
Ik blijf vaak laat op, na twaalven lees ik blogs, doe ik een beetje rondneuzen op internet.
Ik denk dan ook veel na.

Ik wil bolletje!

En als jij ook van bolletje lekkers houdt (en weleens in de Cubicus komt op de UT) heb ik een tip voor je: binnenkort is de lustrumweek van studievereniging Dimensie, en ze verkopen een hele tas vol lekkere dingen van bolletje voor de minimale prijs van twee euro vijftig!

Dat bedrag gaat 100% naar een goed doel. Helaas is me ontgaan welk goed doel, maar serieus: die tas zit écht vol lekkers!

Ik heb er net twee meegenomen. En volgens mij wil de vereniging ze graag kwijt, dus sla je slag!

Spelletje kopen

Als echte fans waren we om tien voor twaalf vannacht op weg naar de games winkel hier in de buurt. M'n vriendje was die middag al de hele stad door gelopen om te kijken of ze de nieuwe Grand Theft Auto (GTA4) stiekem ergens al wilden verkopen vóór de releasedate (29 April).

Helaas. Dat was nergens het geval, en dus had hij besloten om naar het release-verkoop-event te gaan dat om middernacht begon. Als trouwe maatje ging ik uiteraard mee. Enerzijds benieuwd naar het type mensen dat ik er zou tegenkomen, anderzijds overwegen of ik het naambordje tragisch voor m'n hoofd wilde hebben zweven tot we weer thuis waren.

Een lange rij vol nerds, misschien zelfs eentje verkleed, had ik verwacht. Net als je op televisie weleens lange rijen met Star Wars fans ziet voor een nieuwe premiere.

Het was erg druk, dat hadden we niet verwacht. Een jongen van de winkel liep door de groep mensen voor last-minute reserveringen. Even snel rondkijken en tellen kwam ik op zo'n zestig mensen die om middernacht in een klein game winkeltje stonden.

Maar waar ik van op keek was dat er ook een aantal niet bepaald lelijke meiden in de rij stonden voor het spel. De stereotype gamer die ik voor ogen had was er niet te vinden of had zich verscholen achter een grote groep knappe jongens (mijn vriendje was het er mee eens)!

Hoewel het hele gebeuren nogal saai was (in een lange rij staan), heb ik me uiteindelijk toch wel vermaakt met jongens mensen kijken.

Celebrations

Een rood zeshoekig doosje met heel veel lekkers erin: Celebrations. Ze hebben nu zo'n nieuwe reclamespotje op de televisie waarin een hostess van een suf feestje het wat gezelliger probeert te maken. Opeens vindt ze dan een doosje Celebrations, en the party's getting started!

Kudos als je nu nog iemand een doosje Celebrations kado durft te geven!

Inspiratie

Reynolds: If your presentations, speeches, and your words in general are inspiring to others — or if you yourself are deeply inspired by the words of another — it's just a matter of time before someone emerges to dismiss the importance of such inspiration. It's just a matter of time before someone will try to bring you down. They will demean your enthusiasm, optimism, and hopefulness as symptoms of shallowness. Inspiration is OK, but "too much" inspiration is inconsistent, they will say, with the idea of serious content and a serious message. This, of course, is complete horseshitake.

Vorige week typte ik een stukje over de website TED. Een site vol met presentatie's en lezingen van mensen met passie voor hun vak. Mensen die via hun eigen vakgebied helpen de wereld weer een stukje beter te maken. Zoals ik al eerder zei: als ik weer eens die filmpjes bekijk krijg ik, in de woorden van mijn vriendje, een wollig gevoel.

Geinspireerd. Geraakt.

Op dezelfde website als waar ik bovenstaande tekst van heb gequote stond eerder een video van de yes we can speech van Barack Obama. Toen ik 'm zag kwam dat zelfde wollige gevoel. Het eerste wat ik wilde doen was blogger openen en de video linken in een blogje. Voor ik op blogger terecht kwam begon ik te twijfelen: ik laat alléén maar filmpjes zien de laatste tijd en misschien delen mensen mijn enthousiasme niet met zo'n speech.

Hij heeft het immers niet eens zelf geschreven, vast een heel team aan schrijvers gehad. Hij zit in het midden van een verkiezingscampagne, hij meent het toch niet. Cognitieve dissonantie begon me te helpen met het niet plaatsen van de video.

Mijn vriend schudde me wakker en zei dat ik me niet schuldig moest voelen als ik geinspireerd raak. Dat je die mensen moet negeren als ze je afkraken voor hoe jij je voelt door zo'n presentatie, speech of lezing.

Overigens ben ik niet de enige die geinspireerd raakte door die speech, en zo is bijgaand filmpje ontstaan. De tekst van de speech is misschien iets minder duidelijk, maar de gedachte komt denk ik wel over.

Hoe ik het wil vertellen

Al een tijdlang zit ik er mee. Al mijn vrienden, al mijn kennissen, ik heb het niet meer verborgen gehouden. Al een tijdlang ben ik uit de kast. Maar niet mijn familie.

We hebben altijd een hechte band gehad, de hele familie. Tot mijn vierde jaar woonde ik bij mijn opa en oma. Niet alleen zij, papa en mama hadden voor mij gezorgd. Tante's, ooms, neefjes, nicthjes ook. Een grote familie waar ik om de zoveel jaar nog graag naar terug ga.

Zij, die zoveel voor mij betekenen, weten nog van niets. Tijdens mijn kerstvakantie-dip zat mij dit erg dwars. Ik wil het ze vertellen. Maar ik ben zo bang voor negatieve reacties.

Een brief. Ik begon een brief te schrijven. Maar geen enkele zin die ik opschreef bleef ongekrast op het papier. Het is niet alleen moeilijk om te vertellen hoe ik me voel, en wat er is gebeurd. Wat het nog een stuk moeilijker maakt is dat ik alleen chinees kan spreken en niet iedereen in de familie kan Engels.

Tekst is dus niet de beste methode maar ik kan het denk ik niet via de telefoon. Tekst alleen geeft niet altijd even veel gevoel mee. Daarom heb ik een liedje uitgekozen.

Bijgaand filmpje heb ik gemaakt met Kerst. Niemand durfde ik om hun mening te vragen. Bang dat ik misschien iets te emotioneel was tijdens het maken van het filmpje dat ik me er achteraf voor schaam.

Met kleine stapjes ga ik vooruit en plaats ik hem nu op mijn blog. In de hoop dat ik hem ooit echt zal versturen.

Grote sprekers

Al een tijdje heb ik een link op m'n blog staan naar TED. Wellicht dat het op sommigen van jullie overkomt als een rare tech-nerd website, het ziet er flashy en commercieel uit, en misschien heb je gewoon geen zin om op onderzoek uit te gaan.

Zelf kijk ik er ook niet wekelijks op. Maar telkens als ik weer een TED-video ergens zie verschijnen vraag ik me af waarom ik er niet vaker heen ga. Er staan inspirerende video's op de site. Mensen met passie voor hun vak. Mensen met visie en talent. Mensen die inspireren.

Er zijn video's op verschillende gebieden. Wetenschap, kunst, technologie, cultuur. Waar ik altijd het meest door word geraakt zijn de videos over de problemen die wij op ons aardbolletje hebben.

Steeds vaker zet ik videos op m'n blog, maar uit al deze videos is het moeilijk kiezen. Het zijn geen korte youtube filmpjes. Déze hebben daadwerkelijk inhoud. In bijgaand filmpje spreekt Isabel Allende over passie (en haar visie op de rol van vrouwen in het verbeteren van de wereld)



Ook een video die ik je kan aanraden is een presentatie van een 19 jarig meisje over kankeronderzoek: het is geen ziekte. Het is een stap in ons evolutieproces dat nog niet voltooid is.

Grapje van Sarah Silverman

Sarah Silverman bij de Jimmy Kimmel show (vriend en vriendin). En hier haalt ze een grapje uit met hem op z'n eigen show (laatste commentaar van Matt Damon in het clipje refereert naar een grap die Kimmel al een tijd in z'n show had).

Kado

Valentijnsdag.

Mijn vriend heeft me vanmorgen gesmst dat er een kado ergens in het huis ligt voor me. Als ik 'm niet kan vinden krijg ik 'm pas als hij thuis is.

Wat een marteling!

Leuke eerste reactie

Heb het inmiddels al een paar keer bekeken, het is echt zo mooi :)

Kluizenaar no more!

Tegen de middag aan uit bed stappen. Lam onder de douche hangen om vervolgens na een glas water achter m'n macje te ploffen en wat aan te klooien. Zo af en toe de écht nodige huishoudelijke kluisjes afhandelen om vervolgens door te gaan met mijn verslaving dat W-o-W heet en tot diep in de nacht door tobben met een personificatie van zelfmedelijden dat mijn naam draagt.

Ga toch eens wat doen!

Ik wist niet dat het mogelijk was, maar vanochtend had ik het gevoel alsof ik in mijn eigen droom mezelf belachelijk maakte. Nou, dan weet je wel dat het genoeg is geweest dacht ik zo. Ik hoor de stem van een moeder al roepen: klaar ermee, het heeft lang genoeg geduurd! En dat heeft het zeker.

Aan de slag nu met je luie donder!

Maar first things first.. De supermarkt is als het goed is nu open, ik pak straks lekker de fiets en ga mezelf op een goed ontbijt trakteren. Zo!

Romantisch dansen op je trouwdag

Best First Dance at a Wedding - Watch more free videos

Niet "slechts" een spelletje

Gamen. Zoals ik al een keer eerder heb geblogd zit er een groot sociaal element in het spel dat ik zoveel speel.

Samen met een maatje van me heb ik een hele tijd terug een team (een guild) opgezet. We zijn inmiddels redelijk gegroeid en hebben zo'n stuk of 30 teamleden. Hoewel dit aantal nog redelijk klein is voor een guild heb ik gemerkt dat het toch lastiger geworden is zo'n groep mensen tevreden te houden.

Ik heb vaak het idee dat de wat jongere spelers vergeten dat sociale gedragsregels en omgangsnormen net zo goed gelden in dit spel als in het echt. De volwassen spelers (er zitten vaders en moeders in ons team) hebben hier minder last van. Laatst escaleerde het gedrag van een van onze jongere spelers in een redelijke ruzie waar de rest van de guild dan bij werd betrokken.

Wat doe je dan bij zoiets? Wellicht denk je: trap dat soort mensen uit je team, probleem opgelost. Maar vaak als je die personen wat beter leert kennen zit er wel iets achter dat aandacht-zoekend gedrag. En dan komt de realisatie dat die persoon jouw guild niet alleen nodig heeft om te gamen, maar dat het ook een soort van sociale vangnet kan zijn.

Zonet las ik dan een blogartikel dat hier nóg dieper op in gaat:
(/g betekent in de guild-channel chatten, iedereen in de guild kan dat lezen)

".. without any prompting whatsoever, typed out in /g something like this: "I wish I had a girlfriend." Or, worse, "Can somebody tell me how to stop feeling lonely?" The /g channel would go dead quiet. No one really knew what to say, and it wasn't a topic that you'd want to discuss in a public forum, anyway. If he was genuine, and not simply stirring up weirdness, he was obviously suffering from depression."

Dit ging blijkbaar enkele weken door en sommige mensen konden het uiteindelijk niet meer aan:

Many were just sick of him and wanted me to kick him out of the guild. I refused to do it, fearing that we were his only social outlet and removing him from the community would make his situation even worse.

Waar trek je de lijn van realiteit en spelletje? Hoe ver ga je met die amateur "hulpverlening" ? Je bent ook geen sociale instelling, je bent een team van spelers die samen gewoon leuk willen gamen.