De insomniax in mij

Als ik niet in slaap kan vallen dan lig ik meestal een hele tijd te denken. Ineens springen dan allerlei wat op dat moment goede ideeën blijken te zijn in m'n hoofd; bijvoorbeeld wat ik op m'n blog kan schrijven, iets om te gaan doen, een gaaf kado dat ik aan m'n zusje kan geven die binnenkort jarig is, een leuk psychologisch onderzoekje.

Waarschijnlijk zorgt al dat denken er voor dat ik nog langer wakker blijf, maar op dat moment maakt het dan even niet uit: ik heb goede en leuke ideeën!

Helaas is het dan weer altijd zo dat ik ze allemaal vergeten ben de volgende ochtend. Er hangt nog iets vaags in m'n hoofd over die gedachten van de avond ervoor, je zou ze kunnen zien als lullige hints naar de grootse ideeën die ik had, maar die ideeën compleet terughalen lukt me zelden.

Vroeger hield ik weleens een klein notitieboekje naast m'n bed (met pen ernaast uiteraard, want om uit bed te stappen voor zoiets is een no-no) zodat ik de beste ideeën erin kon proppen. Maar sinds ik nu bijna elke avond aan de muurzijde van het bed slaap en aan mijn andere zijde mijn partner ligt, is het onmogelijk om nog zoiets te hebben zonder uit m'n bed te moeten kruipen.

De insomniax in mij is een luie aap.