De gulle gever in mij

Belonen is goed. Het is beter dan straffen.

Daarom beloon ik mezelf altijd als ik goed bezig ben geweest, en straf ik mezelf nooit als ik slecht bezig ben geweest.

Helaas ben ik iets te gul met het uitdelen van beloningen. Na een ochtendje studieboeken lezen - merk op dat je in een ochtend niet een heel studieboek erdoor krijgt dus ik bedoel eigenlijk een hoofdstukje of twee - vind ik het wel genoeg geweest en gun ik mijzelf een middag vrij. En 's avonds? Ja, die is altijd vrij. Omdat ik vroeg ben opgestaan om aan de slag te gaan met m'n studiewerk.

Deze, voor mij "gunstige", logica zet zich voort: wat nou, als ik het afgelopen weekend erg actief ben geweest? Niet per se met studeren, maar met semi-verplichte dingen zoals het bezoeken van m'n ouders. Dat moest allemaal gehaast omdat ik vóór vandaag een opdracht moest inleveren. Dus zondag vroeg terug en aan de slag!

Je kunt wel raden wat ik mezelf dan als beloning geef..