Vlinder, uil, slang en het konijn

In het grote groene bos leefden vier hechte vrienden: de vlinder, de uil, de slang en het konijn. Samen hebben ze al heel wat jaren doorgebracht in het bos.
Op een dag kregen de uil en de vlinder een flinke ruzie. Het konijn en de slang hadden deze ruzie al een tijd zien aankomen, maar durfden zich er niet mee te bemoeien.

Eigenlijk was het allemaal maar een misverstand. De vlinder had iets uitgefloept wat zij helemaal niet zo slecht bedoelde. De uil wist dit eigenlijk wel, maar toch barstte hij in woede los: alle ergernissen van de afgelopen dagen vloeiden uit zijn mond en beledigden de kleine vlinder. De vlinder, ook niet op haar mondje gevallen, schreeuwde alles net zo hard terug. Die hele dag maakten ze ruzie. Uiteindelijk vlogen ze allebei verschillende richtingen uit. De slang volgde de vlinder en het konijn sprong achter de uil aan.

Huilend landde de vlinder op een plantje. Haar traantjes vielen op het gras naast de slang, die haar probeerde te troosten.

Huilend landde ook de uil op een tak. Zijn tranen vielen op het gras naast de konijn, die hem probeerde te troosten. De uil was verdrietig omdat hij wist dat het zijn fout was. Het leek net of hij ruzie aan het zoeken was, en hij wist donders goed dat de vlinder het allemaal niet zo erg bedoelde. Snotterend landde hij naast het konijn, die hem knuffelde.

De volgende ochtend besloot de uil om het advies van de konijn op te volgen. Ze hadden de hele avond gepraat. Het konijn drong aan dat de uil naar de vlinder moest zoeken. “Een goed gesprek lost alles op” vertelde het konijn.

Halverwege de middag vond de uil dan eindelijk de vlinder. In de verte zag hij hoe ze op een plantje rustte. Hij vloog er direct heen, maar zag toen de slang. Die had hem in de verte ook al zien aankomen en kwam naar hem toe: “ze wil je niet zien, je heb al genoeg gedaan!” Maar de uil gaf niet op: “Ik wil even met de vlinder praten.”

De slang keek naar de vlinder met een blik dat vertelde: “je gaat toch niet met die koppige uil praten?” De vlinder keek naar de slang en wierp toen een boze blik naar de uil. Even dacht de uil dat hij een traantje zag verschijnen, maar hij begreep dat de slang gelijk had. Toen de slang zich omdraaide was de uil verdwenen.